اختلال نشخوار

در اختلال نشخوار کودک بعد از بلعیدن غدا، آن‌را بالا می‌آورد و دوباره می­‌جود. پژوهشگرانی که اختلال نشخوار را بررسی کرده‌اند (هنگامی که همراه با اختلالات تغذیه، به عنوان اختلال کودکی منظور شده بود) پنج اختلال شایع را در این کودکان مشخص کردند که عبارتند از:

1. رشد مهارت­‌های خوردن به تاخیر افتاده یا فقدان آن
2. مشکل مدیریت یا تحمل کردن غذا یا نوشیدنی
3. اکراه در خوردن بر مبنای مزه، بافت و عوامل حسی دیگر
4. بی‌­اشتهایی و یا بی­‌علاقگی به غذا
5. استفاده از رفتار‌های تغذیه برای ارامش، تسلی دادن به خود یا تحریک کردن خود

ملاک­ های تشخیص اختلال نشخوار :

• نشخوار مکرر غذا ظرف مدت حداقل یک ماه. غذای نشخوار شده ممکن است دوباره جویده،دوباره بلعیده، یا تف کرده شود.
• نشخوار مکرر ناشی از بیماری معده‌ای-روده­‌ای یا بیماری جسمانی دیگر نیست.
• این اختلال منحصرا در طول دوره­‌ی بی­‌اشتهایی عصبی،پرخوری عصبییا اختلال مصرف غذای دوری­‌جو/محدودکننده روی نمی­دهد.
• اگر نشانه‌­ها در زمینه اختلال روانی دیگری روی دهند به قدر کافی شدید هستند که توجه بالینی را موجه سازند.

علل بروز اختلال نشخوار :

علت اصلی اختلال نشخوار شناخته نشده‌­است، اما عوامل مهمی از جمله بیماری جسمانی یا مشکلات روانی-اجتماعی مانند فقدان تحریک، غفلت، استرس شدید و نیز نادیده گرفته شدن یا روابط  نابهنجار بین مادر کودک میتواند در شکل­‌گیری این اختلال نقش مهمی داشته‌باشند. همچنین کودک می‌­تواند این کار را راهی برای جلب توجه به‌شمار آورد.

درمان:

درمان این اختلال به‌­طور عمده بر تغییر رفتار کودک متمرکز است و رویکردهای مختلفی نظیر تغییر نحوه نشستن کودک در حین غذاخوردن و بعد از آن، برقراری ارتباط بیشتر بین مادر و کودک در حین غذا خوردن، کاهش حواس‌­پرتی در حین غذا خوردن،تبدیل غذا خوردن به یک تجربه لذت­بخش، پرت کردن رفتار کودک زمانی که نشخوار را آغاز می­‌کند، شرطی سازی بیزاریآور؛قراردادن مواد تند و یا شور روی زبان کودک زمانی که غذا را بالا میاورد، برای درمان این اختلال استفاده میشود.

روان­‌درمانی برای مادر و خانواده ممکن است به بهبود ارتباط و از بین بردن احساسات منفی نسبت به کودک مفید باشد.